Słownik ilustrowany języka polskiego. Tom 1

Warszawa: Wydawnictwo M. Arcta, 1939. — 658 s.Słownik ilustrowany języka polskiego był kilka razy wydany (Warszawa 1916, 1925, 1929). Autor w wydaniu trzecim podkreśla, że dużo nowych haseł odnosi się do różnorodnych dziedzin życia: awiacji, radiotechniki, wojskowości, marynarki, administracji. Przy wyrazach zapożyczonych wskazane zostało ich praźródło lub język, z którego wyraz został bezpośrednio zapożyczony.
Słownik stanowi zbiór artykułów hasłowych, ułożonych w porządku alfabetycznym. Definicje haseł mają charakter słownikowy, tzn., że ich zasadniczym celem jest wyjaśnienie znaczenia. Brakuje natomiast przykładów użycia wyrazów.
Przeglądając słownik warto zwrócić uwagę na duży zakres występowania dubletów leksykalnych w hasłach. Pod pojęciem dubletu hasłowego rozumiem występowanie w haśle dwu lub więcej leksemów, zestawionych do wspólnego objaśnienia; w tekście słownika są one wyodrębnione tłustym drukiem.
Pojecie dubletu hasłowego nie zostało jeszcze dostatecznie sprecyzowane. W Słowniku terminologii językoznawczej wyjaśnia się tylko znaczenie słowa dublet: „termin ogólny stosowany do jednostek (na wszystkich płaszczyznach systemu językowego) występujących w formie par, których człony mogą się wzajemnie wymieniać przy zachowaniu tej samej wspólnej funkcji".